Een eigenaar van een tweede verblijf in de gemeente Zedelgem heeft van het hof van beroep in Gent gelijk gekregen in een zaak waarin hij de tweedeverblijventaks aanvocht. De uitspraak is een nieuwe opsteker voor eigenaars van tweede verblijven die de taks aanvechten.

Heel wat gemeenten voorzien in hun gemeentereglement in een of andere vorm van belasting op tweede verblijven, dat zijn wooneenheden waar de eigenaar noch de huurder zijn hoofdverblijfplaats vestigt. De specifieke bepalingen van de taks verschillen van gemeente tot gemeente, maar over het algemeen heffen de gemeenten deze taks omdat de eigenaars van die woningen wel gebruikmaken van de gemeentevoorzieningen zoals de politie of vuilnisophaling, maar in de gemeente geen gemeentebelasting betalen omdat ze er niet gedomicilieerd zijn.

Deze taks veroorzaakt heel wat ongenoegen bij eigenaars van een tweede verblijf. Zeker in de gemeenten die een tarief van 0% hanteren voor de gemeentebelasting, zoals Koksijde. Want door dat tarief van 0% betalen inwoners die gedomicilieerd zijn in de gemeente geen aanvullende gemeentebelasting, terwijl eigenaars van een tweede verblijf wel de gemeentekas spekken via de tweedeverblijventaks. Het voorbije jaar hebben verschillende hoven – waaronder het Hof van Cassatie – al geoordeeld dat bepaalde gemeentereglementen zodanig zijn opgesteld dat ze eigenaars van tweede verblijven discrimineren en in strijd zijn met het gelijkheidsbeginsel.

Rusthuis

In een arrest van 13 oktober 2015 komt het hof van beroep van Gent tot een gelijkaardige conclusie. Het betreft een zaak opgestart door een eigenaar van een tweede verblijf in de gemeente Zedelgem die in 2012 een aanslagbiljet ontving voor het betalen van een tweedeverblijventaks van 380 euro. De betrokkene diende daar bezwaar tegen in, maar ving bot bij de gemeente. De rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen oordeelde dat zijn klacht ontvankelijk was, maar wees ze af als ongegrond. Daarop trok de betrokkene naar het hof van beroep in Gent.

‘Citaat’

De ongelijke behandeling ontstaat doordat bepaalde eigenaars die de woning niet als hoofd-verblijfplaats gebruiken een vrijstelling van de taks kunnen vragen terwijl anderen dat niet kunnen. 

Dat hof geeft de betrokkene nu gelijk. ‘In het gemeentereglement van Zedelgemstaat dat iemand die wegens verhuis naar een rusthuis of een home al meer dan een jaar niet meer gedomicilieerd is in de woning een vrijstelling kan vragen voor de tweedeverblijventaks terwijl de betrokkene dat niet kan doen. Het hof oordeelde dat dat onderscheid in strijd is met het gelijkheidsbeginsel en dat de betrokkene de tweedeverblijventaks betaald in 2012 terugbetaald moet krijgen’, zegt fiscaal advocaat Thierry Lauwers van kantoor Lauwers & Seutin.

Vrijstelling

In tegenstelling tot de zaken in bijvoorbeeld Koksijde wordt het discriminerendeniet veroorzaakt doordat Zedelgem geen gemeentebelasting oplegt aan zijn inwoners. Integendeel, de gemeente heft een tarief van 8%. ‘De ongelijke behandeling ontstaat doordat bepaalde eigenaars die de woning niet als hoofdverblijfplaats gebruiken een vrijstelling van de taks kunnen vragen terwijl anderen dat niet kunnen’, legt Thierry Lauwers uit. Dit arrest kan daarmee een opsteker zijn voor eigenaars van tweede verblijven die al bezwaar hebben aangetekend tegen een gelijkaardige taks. Dit arrest geeft hun een extra argument om hun dossier tegen de taks te versterken. Als het betrokken gemeentereglement een gelijkaardig onderscheid zou maken, kan dit arrest dienen als precedent om de taks aan te vechten, oordeelt Thierry Lauwers.

Bron: De Tijd