De tijd gaat razendsnel, ook aan onze kust. Voor de (over)grootouders van velen onder ons was dit echt land’s end, het einde Van hun wereld.

De mysterieuze duinen, de bruisende zee, de doe-het-zelf zandkastelen, de bonte wemeling van volk op de dijk, de weergaloze terrassen, de funattracties die nergens anders bestonden,… in één frase: uitgelaten pret bovenop gezonde lucht voor jong en oud!

Een kleine portie melancholie mag, toch? De context is nu eenmaal totaal veranderd, te beginnen met de mobiliteit en de reiswereld zelf. een voor de hand liggend voorbeeld is oostende, alias de stad-aan-zee, die te land en in de lucht uitstekend bereikbaar is, maar ter zee de mailboten, die horden Brit- ten aanbrachten, nog slechts als herinnering bewaart.

Niettemin zijn al onze kustoorden er met zevenmijlslaarzen op vooruit gegaan. Anderhalf decennium ver in de 21ste eeuw beschikken ze over een infrastructuur die de vier seizoenen van het jaar operationeel is. aan de andere kant van de Franse of ne- derlandse grens zit de boel in de winter grotendeels potdicht.

De Vlaamse kust genereert een jaaromzet van zo’n 2,7 miljard euro per jaar en zorgt voor minstens 40.000 voltijdse jobs. Dat is dan nog niet eens breed gerekend. want - al dan niet via de fantastische netwerken voor wandelaars, fietsers en andere recreanten - zijn er ook de poldergemeenten, kunststad Brugge en de historische én landelijke locaties van de westhoek die naarstig hun graantje meepikken.

Langs de kustlijn zelf floreert een comfortabele kusttram, zodat echt alles binnen bereik ligt van a(dinkerke) tot (het) z(oute). De evoluties onderweg zijn nauwelijks bij te houden: de jachthaven van nieuwpoort, de stadsface-lift van Blankenberge, de uitbreiding van ‘t zwin in Knokke-heist, terwijl De haan met succes zijn belle-époque verleden weet te conserveren. overal duiken ook nieuwe landmarks op, en dat staat niet enkel voor kunstwerken, maar vooral ook voor nieuwbouwprojecten, met onder meer architecturale hoogstandjes die opduiken in Knokke en oostende. Bovendien zit er een serieuze boost in de toekomstplannen voor weersonafhankelijke innovaties.

In vierletterwoord ‘weer’ ligt uiteraard een flink stuk van de knoop gebonden. De onzekerheid daaromtrent en de concurrentieslagen rond sommige mediterrane bestemmingen maken de strijd voor hoofdvakanties aan de noordzee ergens ongelijk, omdat het element prijs blijkbaar doorweegt op de sterke meerwaarde van onze kust. slechts een beperkte minderheid huurt er vandaag nog een appartement voor heel juli of augustus. niet getreurd, want in de plaats die ene grote zijn vele kleintjes (lees: kortere vakanties) gekomen.

Wie over een tweede verblijf aan zee beschikt, heeft daar duidelijk een goede investering mee gedaan. want de baseline is gewoon verbreed. gezonde lucht: wat is er leuker dan een frisse wandeling, fietstocht of billenkarexploot aan zee, om dan te bekomen bij een portie levend verse zeevruchten met bijhorend drankje? enorme ambiance: overal duiken nieuwe beachbars op en bestaande exemplaren worden vernieuwd. oerdegelijke kwaliteit: getuige de verzameling aan sterren- en andere restaurants plus de hoorn des overvloeds van het shoppinggebeuren. en een kosmopolitische geest: zie ze daar eens allemaal aan zee zitten genieten, die wereldburgers!